129 — สองบรรทัด...

ตอนที่จูเลียนบอกว่าฉันควรอยู่บ้านพักผ่อน ฉันถอนหายใจโล่งอก แต่เมื่อเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ความวิตกกังวลของฉันก็เพิ่มมากขึ้น

คำพูดของจูเลียนวนเวียนอยู่ในหัวฉัน โดยเฉพาะดวงตาที่บวมช้ำและแดงก่ำของเขาตอนที่กลับมาที่เตียงพร้อมชาร้อนๆ ซึ่งช่วยให้ท้อง ประสาท และใจของฉันสงบลง แต่ความสงบนี้อยู่ได้ไม่นาน... ฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ