135 — “มันคุ้มค่าที่จะรอ”

ฉันใช้มือเล็กๆ โอบรอบต้นคอของจูเลียน ซึ่งแม้จะใช้ทั้งสองข้างก็ยังโอบรอบคอเขาได้ไม่หมด ฉันพยายามหาอากาศหายใจขณะที่เขากระแทกนิ้วเร็วขึ้นด้วยจังหวะบ้าคลั่งที่ทำให้ฉันต้องประกบริมฝีปากของเราเข้าด้วยกัน พลางมองหาร่องรอยระหว่างริมฝีปากเขาเพื่อสอดลิ้นเข้าไป

แต่สิ่งที่ฉันพบกลับเป็นลิ้นของเขาที่ตรงเข้ามาหาลิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ