184 — จุดสิ้นสุด

ดวงตาของฉันต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะปรับเข้ากับแสงสว่างได้ แต่ภาพพร่ามัวก็ค่อยๆ จางหายไป ฉันขยับมือ รู้สึกถึงน้ำหนักบนมือข้างหนึ่ง

ฉันกะพริบตาหนักๆ สองสามครั้ง ก้มมองอย่างระมัดระวังเพราะยังรู้สึกเวียนหัวนิดหน่อย แล้วก็เห็นจูเลียนนั่งอยู่บนเก้าอี้นวมข้างเตียง กำลังกุมมือฉันอยู่

เขารู้สึกถึงการเคลื่อนไห...