94 - “อย่ามองห่างออกไป”

ทันทีที่จูเลียนปิดประตูอพาร์ตเมนต์ ฉันก็สูดหายใจลึกแล้วค่อยๆ หันไปหาเขา หัวใจเต้นรัวแรงอย่างสิ้นหวังอยู่ในอก จู่ๆ ฉันก็ประหม่า รู้สึกปั่นป่วนในท้องเหมือนมีผีเสื้อบินวนอยู่ข้างใน

จูเลียนค่อยๆ เดินเข้ามาหา ร่างกายของเขาถูกห่อหุ้มด้วยเงาซึ่งมีเพียงแสงไฟจากนครนิวยอร์กที่ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาทำให้ดูอ่อน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ