บทที่ 122

เคท

"เรามาทำอะไรกันที่นี่"

เขาพาฉันเดินมาจนกระทั่งเราหยุดยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่บนผนังในตู้เสื้อผ้าขนาดมหึมาของเขา ซึ่งเขาเรียกว่าวอร์โดรบ และมันอยู่ติดกับห้องนอนของเรา หรือจะเรียกว่าห้องนอนของเขาก็คงจะถูกกว่า

เขายื่นมือมาดึงฉันเข้าไปใกล้ หมุนตัวฉันไปรอบๆ ก่อนจะจุมพิตที่ลำคอ จนกระทั่งเราหันหน้าเข...