บทที่ 91

เนธาน

พอลพูดมาสิบกว่านาทีแล้ว และผมไม่มีสมาธิกับคำพูดเขาเลยสักคำ เคทกำลังเล่นปากกาอยู่ระหว่างริมฝีปาก พยายามแสร้งทำเป็นว่าไม่ได้ตั้งใจ แต่เธอก็เผยไต๋ออกมาตอนที่สายตาเราสบกันแวบหนึ่ง

ผมหยิบแก้วน้ำบนโต๊ะขึ้นมา นี่คงเป็นการประชุมบ้าๆ ที่กินเวลาเกือบสองชั่วโมงแล้ว และผมก็ยังหยุดคิดถึงถุงน่องบ้าๆ นั่น ห...