บทที่ 144

ผมยังคงนั่งตัวแข็งทื่อ ร่างกายแข็งเกร็งและเย็นเฉียบราวกับมีน้ำแข็งเลื้อยลงมาตามสันหลัง

คำพูดของพ่อคมพอที่จะกลบเกลื่อนความผิดพลาดของโซเฟียได้ แต่ความเสียหายก็ได้เกิดขึ้นแล้ว

การเฝ้ามองเฟรเซียร์โน้มตัวเข้าใกล้เธอมากขึ้น สายตาสำรวจไปทั่วทุกรอยตำหนิและรอยฉีกขาดบนผิวของเธอ ทำให้ชีพจรของผมเต้นรัวอยู่ในห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ