♥ บทที่ 8 ♥

08:30 น. '' เรือนจำฮอริซอนเต '' ห้องขัง '' เซฟิเรีย

ออเรเลีย ดัสก์

เสียงเปิดประตูห้องขังปลุกฉันให้ตื่นจากหลับ ทำให้ฉันผุดลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันที

''ทริกซ์?'' ฉันเรียกชื่อเธอ แต่ไม่มีเสียงตอบกลับ

ฉันลงจากเตียงสองชั้นและเห็นว่าเธอยังคงหลับอยู่ จึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

''ทำไมยังไม่พร้อมอีก?'' เสียงตะคอกของผู้คุมทำเอาฉันสะดุ้ง

''ขอโทษค่ะ'' ฉันพึมพำ เอามือประสานไว้หลังศีรษะแล้วเดินเข้าไปหาเขา

''แล้วทำไมยายนั่นยังไม่ตื่น!?'' เขาถามอย่างหน้าตาย พลางมองไปที่ทริกซ์

''เธอ... เธอไม่ค่อยสบายค่ะ ได้โปรดให้เธอนอนต่อเถอะค่ะ'' ฉันอ้อนวอน แต่เขาทำเสียงขึ้นจมูก

''ช่างแม่งเหอะ ไปได้แล้ว!'' เขาผลักฉันออกจากห้องขัง

ฉันเริ่มเดินไปยังห้องน้ำโดยมีเขาตามอยู่ข้างหลัง ฉันกลัว และนั่นเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ มันจะเป็นครั้งแรกที่ฉันต้องอยู่คนเดียวในห้องน้ำนั่น ฉันรับผ้าเช็ดตัวกับสบู่ที่ผู้คุมยื่นให้

''อาบน้ำเร็วๆ เข้า!''

ฉันรีบไปยังห้องอาบน้ำฝักบัว ถอดชุดหมีออกอย่างรวดเร็วแล้ววางมันไว้บนอ่างล้างหน้าข้างผ้าเช็ดตัว

ฉันเริ่มอาบน้ำให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ร่างกายเกร็งด้วยความกลัวเมื่อสัมผัสได้ถึงใครบางคนที่อยู่ข้างหลัง

''หุ่นสวยไม่เบานี่ แม่คนสวย'' ฉันถูกหมุนตัวกลับมาอย่างแรงและเผชิญหน้ากับฮอว์คอาย

''ป-ปล่อยฉันไปเถอะ!'' เสียงของฉันหลุดออกมาเป็นเสียงกระซิบ เต็มไปด้วยความกลัวและความสิ้นหวัง

เขาหัวเราะ เอนตัวเข้ามาจูบฉันอย่างรุนแรง ฉันดิ้นรนเพื่อให้หลุดเป็นอิสระ แต่เขากอดรัดฉันไว้กับผนังแน่นขึ้น

''ฉันชอบนะเวลาเธอเล่นตัวน่ะ'' เขาพูดพลางแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยรอยยิ้มแบบนักล่า ทำให้ชัดเจนว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ

''หยุดนะ!'' เสียงของฉันหลุดออกมาเป็นเสียงกรีดร้องอู้อี้ แต่เขากลับหัวเราะ เป็นเสียงหัวเราะชั่วร้ายที่ดังก้องไปทั่วห้อง

''ตอนนี้เธอเป็นอีตัวน้อยๆ ของฉันแล้ว และฉันจะเป็นคนตัดสินใจว่าจะหยุดหรือไม่หยุด'' เสียงของเขาราวกับคำพิพากษา ทำให้เลือดในกายฉันเย็นเยียบ

ฉันไม่รู้ว่าอะไรเข้าสิง แต่แรงกระตุ้นจากความสิ้นหวังเข้าครอบงำฉัน และฉันลงเอยด้วยการเอาหัวโขกเขา ทำให้เขายอมปล่อยฉันในที่สุด

''ไอ้เหี้ย!!!''

ฝ่ามือหนักๆ ฟาดเข้าที่หน้าฉันอย่างรุนแรง ทำให้ฉันล้มลงกับพื้นพร้อมเสียงครางด้วยความเจ็บปวด เขากระชากผมฉันอย่างแรง บังคับให้ฉันคุกเข่าลงต่อหน้าเขา

''ฉันจะแสดงให้แกเห็นว่าใครคุมที่นี่โว้ย'' เสียงของเขาคือเสียงคำรามข่มขู่ เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม

เขายัดอวัยวะเพศของเขาเข้ามาในปากฉัน ความรู้สึกขยะแขยงและหวาดผวาท่วมท้นเข้ามาในใจ ฉันพยายามจะถอยหนี แต่เขาเริ่มสอดใส่ฉันอย่างรุนแรง ไร้ความปรานี

''อ้าา อย่างนั้นแหละ...ปากอร่อยชะมัด!'' เสียงของเขาเป็นเสียงครางแหบพร่า เต็มไปด้วยตัณหาและความวิปริต

น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวอาบใบหน้าขณะที่ฉันพยายามหายใจอย่างสิ้นหวังระหว่างการกระแทกกระทั้นอันโหดร้ายของเขา

''โธ่เว้ย! ฉันจะเสร็จแล้ว''

เขาบีบผมฉันแน่นขึ้น บังคับให้ปากฉันอ้ากว้างขึ้นอีกจากความเจ็บปวดแสนสาหัส ฉันสัมผัสได้ถึงของเหลวร้อนๆ น่ารังเกียจของเขาที่ไหลทะลักลงคอขณะที่ฉันไอและสำลัก รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดใจตายในความโหดร้ายของเขา

เมื่อในที่สุดเขาถอนอวัยวะเพศออกไปจากปากฉัน ฉันก็เริ่มไออย่างรุนแรง รู้สึกสกปรกและถูกย่ำยีในทุกๆ ทาง

''นี่เพื่อให้แกได้เรียนรู้ว่าใครคุมที่นี่'' เขาหัวเราะอย่างดูถูกเหยียดหยาม ทิ้งฉันไว้ตรงนั้นบนพื้นห้องน้ำ ตัวสั่นและเปราะบาง

ฉันลงเอยด้วยการอาเจียนจากการไอลงบนพื้น รู้สึกสกปรกและถูกย่ำยี ความขยะแขยงปนเปไปกับความหวาดผวาในใจ

ไอ้สารเลว!

''ที่รัก?'' ฉันเหลียวมองอย่างยากลำบากและเห็นดวงตาเบิกกว้างของฮินะเมื่อเธอเห็นฉันในสภาพนั้น สีหน้าหวาดผวาของเธอทำให้หัวใจฉันบีบรัด ''โอ้ พระเจ้า''

เธอวิ่งเข้ามาหาฉัน ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความกังวล

''เกิดอะไรขึ้น? ใครทำอะไรเธอ?''

''ฮอว์คอาย'' ฉันพูดด้วยเสียงแหบแห้ง รู้สึกเจ็บปวดทรมานในลำคอ

''ไอ้เหี้ยนั่น มันต้องซื้อตัวผู้คุมแน่ๆ ให้มันเข้ามาในเวรนี้ได้'' ความขุ่นเคืองในน้ำเสียงของฮินะชัดเจนจับต้องได้ ความโกรธของเธอเดือดพล่านราวกับภูเขาไฟกำลังจะระเบิด

เธอช่วยพยุงฉันให้ลุกขึ้นยืน สัมผัสอันอ่อนโยนของเธอช่างตรงกันข้ามกับความป่าเถื่อนที่ฉันเพิ่งเผชิญมา

''อาบน้ำต่อไหวไหม?'' เธอถาม และฉันพยักหน้า ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะผ่านมันไปให้ได้

ฉันกลับเข้าไปใต้ฝักบัวอีกครั้ง มือสั่นอย่างรุนแรงใต้น้ำเย็นเฉียบ แต่ละหยดราวกับเป็นสิ่งย้ำเตือนอันเจ็บปวดถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น จิตใจของฉันเป็นดั่งพายุแห่งความสยดสยองและความสิ้นหวัง ความคิดอันสับสนวุ่นวายหมุนคว้างเหมือนใบไม้ในสายลมท่ามกลางความโกลาหล

ฉันแค่อยากออกไปจากที่นี่! วลีเดียวนั้นดังก้องอยู่ในใจราวกับบทสวด เป็นคำวิงวอนอย่างสิ้นหวังเพื่ออิสรภาพที่ดูช่างห่างไกลเหลือเกิน ทุกวินาทีในคุกนี้คือชั่วนิรันดร์แห่งการทรมาน และทุกลมหายใจคือการดิ้นรนต่อสู้กับการกดขี่ที่รายล้อมฉันอยู่ทุกด้าน