♥ บทที่ 22 ♥

คาเทริน่า วอสซินี่

เราออกจากร้านอาหาร และโบริสก็รีบเปิดประตูรถให้เราทันที ฉันพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะปล่อยให้คนตัวเล็กของฉันเข้าไปก่อน ฉันมองตามเขาขณะที่เขานั่งลงที่เบาะหลัง ความลังเลยังคงฉายชัดในทุกการเคลื่อนไหว จากนั้นฉันก็ก้าวเข้าไปนั่งข้างๆ เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานประหม่าที่แผ่ออกมาจากตัวเขา

"ไปห้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ