บทที่ 172 ลางค์

จอย

ดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า... รังสีสีส้มและแดงอันงดงามทาบทาไปทั่วท้องฟ้าขณะที่กลางวันเปลี่ยนเป็นยามพลบค่ำ

ฉันกำลังยืนอยู่ด้านนอกบนระเบียงชมวิวของบ้านโคเฮน ชื่นชมทิวทัศน์ ฉันรู้สึกถึงความสงบอย่างหนึ่งก่อตัวขึ้นในใจขณะเฝ้ามองแสงสีส้มแดงของดวงอาทิตย์สัมผัสเมืองเล็กๆ น่ารักอย่างนิวซาเลมที่อยู่เบื้องล่...