บทที่ 178 การโทรที่ไม่คาดคิด

เลียม

ผมยืนอยู่คนเดียวบนทางเท้าเลียบถนนเมนสตรีท อาบไล้แสงตะวันยามเช้าอันอบอุ่น พลางดูแลขบวนรถแห่ที่เข้าร่วมการประกวด 'รถขบวนแห่ผึ้งยอดเยี่ยม' ประจำปีนี้อย่างเงียบๆ ชาวเมืองหลายคนเริ่มทยอยมารวมตัวกัน รอคอยการเริ่มขบวนพาเหรดอย่างตื่นเต้น

วงโยธวาทิตโรงเรียนมัธยมนิวซาเลมบรรเลงเพลงหลายเพลงสร้างความบันเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ