บทที่ 203 โจมตีและวิ่ง

พีท

อาการปวดหัวเหมือนโดนค้อนยักษ์กระหน่ำทุบกะโหลก แต่ละครั้งที่มันตุบๆ ก็เหมือนมีลิ่มแหลมคมตอกลึกลงไปในสมอง ยาที่ทำให้ร่างกายเป็นอัมพาตที่พวกหน่วยกู้ชีพฉีดให้ฉันทิ้งให้สติสัมปชัญญะเลือนรางคล้ายจมอยู่ในบึงโคลนที่เต็มไปด้วยหมอกควัน

ความทรงจำจากเมื่อคืน—และเมื่อเช้านี้—เล็ดลอดผ่านนิ้วมือไปเหมือนสายน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ