บทที่ 46 กุหลาบแดง

ฉันตื่นขึ้นมารับเช้าวันอาทิตย์ที่แสนสวยงาม ฉันลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วเหยียดแขนขึ้นเหนือศีรษะ

หลังจากหมอออกมาบอกพวกเราว่าอบิเกลอาการคงที่แล้ว เราทุกคนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกและตัดสินใจกลับบ้าน ยกเว้นนิโคล เธอเลือกที่จะอยู่กับอบิเกลจนกว่าพ่อแม่ของเธอจะมาถึง และเซบาสเตียนก็ตกลงที่จะอยู่เป็นเพื่อนเธอ ฉันร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ