บทที่ 62 ห้องปฏิบัติการ

เลียม

ปกติแล้วผมจะโดดมื้อเช้าวันเสาร์กับพ่อเพื่อจะได้นอนต่ออีกหน่อย แต่มีบางอย่างที่ผมต้องทำซึ่งรอไม่ได้

ตอนที่ผมนั่งลงข้างพ่อที่โต๊ะอาหารเช้าของเรา แม้แต่ท่านเองก็ยังเก็บความประหลาดใจไว้ไม่อยู่

"ไม่ว่าแกจะต้องทำอะไรหรือไปเจอใคร มันคงสำคัญมากจริง ๆ ถึงได้ตื่นเช้าขนาดนี้ในวันเสาร์" พ่อพูดพลางละสายต...