บทที่ 167

วิลปล่อยให้สายน้ำชะล้างร่างกายขณะพยายามควบคุมจังหวะหัวใจที่เต้นระรัว ความจริงก็คือพวกเขาหวาดกลัวสุดขีด การที่โกสต์อุกอาจถึงขั้นแค่เดินลอยชายเข้าไปในสถานีตำรวจแล้วเปิดฉากยิงนั้นไม่เป็นผลดีกับใครเลย เห็นได้ชัดว่าโกสต์เองก็พร้อมจะยุติเรื่องนี้เช่นเดียวกับพวกเขา เขาเอนหน้าผากพิงกระเบื้องเย็นเฉียบ ปล่อยใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ