บทที่ 174

ความรู้สึกเปี่ยมสุขจากความสำเร็จของโชว์เริ่มจางหายไป วิลล์รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังดิ่งลงเหว ชีพจรของเขาเต้นเร็วขึ้น เหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นบนหน้าผาก เขาพยายามประคองตัวเองให้ดีที่สุดเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่เมื่ออยู่คนเดียว โดยไม่มีอะไรนอกจากความทรงจำคอยอยู่เป็นเพื่อน... มันเลวร้ายที่สุดเสมอ

ขณะที่เขากลั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ