บทที่ 212

เจนนิเฟอร์

ฉันนอนซมอยู่บนเตียง รู้สึกแย่สุดๆ พยายามกินแครกเกอร์ไปบ้างแต่ไม่มีอะไรอยู่ท้องเลย พอไม่ได้หลับ ฉันก็กอดชักโครกราวกับเป็นของล้ำค่า ฉันโทรหาฟรอนต์เดสก์ พวกเขาส่งยาแก้คลื่นไส้มาให้แต่ก็ยังไม่เห็นผล ฉันนอนทั้งวัน อยากจะลุกไปเดินเล่นข้างนอกหรือทำอะไรสักอย่าง ให้ตายสิ นี่เรามาฮันนีมูนกันนะ แล้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ