บทที่ 105

ไม่นานหลังจากเราออกจากบ้านพักของฝูง มาดิรีนก็เริ่มคุ้นเคยกับพื้นที่แถวนี้ได้เอง ฉันค่อนข้างทึ่งทีเดียวล่ะ

เราเดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงพร้อมกับสายตาหลายคู่ที่จ้องมองมาที่ฉัน ฉันพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่สนใจพวกเขา แต่มันก็ทำให้ฉันรู้สึกขนลุกขณะที่หยิบจานสองใบแล้วมุ่งหน้าไปยังโต๊ะบุฟเฟต์

“แล้วสนใจอะไรล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ