บทที่ 109

“ไม่นะ ไม่ ไม่”

ฉันเปลี่ยนตำแหน่งไปอยู่ข้างๆ ลูคัสแทนที่จะอยู่ข้างหน้า ขณะที่ได้ยินเสียงโคลครวญคราง

“ฉันรู้ว่าเธอหลับตาอยู่เพื่อพยายามสงบสติอารมณ์ที่ตื่นตระหนก แต่มันสำคัญมากจริงๆ ที่เธอต้องฟังฉันนะ ฉันรู้ว่ามันเพิ่งผ่านไปไม่กี่วัน แต่เธอพอจะบอกได้ไหมว่าฉันเป็นใคร”

“ลูน่า” เขาพยายามเค้นเสียงพูดออกมา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ