บทที่ 135

ผมเดินกลับเข้าห้องทำงานอย่างสงบ ปิดประตูเบาๆ แล้วหยุดมองเมโลดี้ที่กำลังขดตัวเป็นท่าทารกในครรภ์ ร่างของเธอสั่นเทาขณะสะอื้นไห้ ผมพินิจดูเธอครู่หนึ่ง สังเกตรูปร่างและโครงสร้างของเธอ เธอตัวเล็กมากสำหรับเด็กเดลต้า ไม่ได้ตัวใหญ่ไปกว่าเด็กอายุแปดขวบทั่วไปเท่าไหร่ ผมงุนงงสุดๆ ว่าทำไมลูกชายผมถึงคิดว่าเด็กผู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ