บทที่ 140

วันศุกร์ที่ 26 มกราคม

(มุมมองของโคล)

ผมตื่นแล้วทั้งๆ ที่เหนื่อยล้าเกินกว่าจะลืมตาด้วยซ้ำ ร่างกายผมปวดไปหมดแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน สิ่งเดียวที่พอจะเทียบได้คือตอนที่ตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาลหลังจากพ่อบังคับให้พวกเขาถอดยาผมออกทั้งหมดหลังจากที่เขาฟาดแส้ใส่หลังผม มันยากเหลือเกินที่จะไม่หวนนึกถึงวันเหล่านั้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ