บทที่ 242

"เธอจะรับข้อเสนอของอัลฟ่าไหม" ผมลูบหลังเธอเบาๆ ปล่อยให้เธอลุกขึ้นนั่งมองผมเมื่อรู้สึกว่าเธอผลักไหล่ผม

"ฉันไม่คิดว่าเธอจะเข้าใจหรอกนะ" ผมพูดเบาๆ ขณะเบือนหน้าหนีจากดวงตาเธอ ละอายใจกับการเสียสละของตัวเองเพื่อโคล "ฉันรับที่ลี้ภัยไม่ได้จนกว่าเขาจะได้"

"อัลฟ่าก็พูดทำนองนี้เหมือนกันตอนที่ฉันมาที่ห้องทำงานข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ