บทที่ 201

ฉิบหายแล้ว ฉันทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย

ตาฉันเบิกกว้างเมื่อเห็นเขานอนอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าเจ็บปวด มือฉันรีบยกขึ้นปิดปากที่อ้าค้างทันที เขากำลังครางด้วยความเจ็บปวด มือก็กุมหลังตัวเองไว้ ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าผลักเขาไปตอนไหน ทันทีที่ได้ยินเสียงพ่อ ปฏิกิริยาตอบสนองของฉันก็ทำงานทันที

“อาเซล” พ่อรีบเข้าไปอยู่ข้างๆ เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ