บทที่ 776 รอให้คุณกิน?

คำพูดแดกดันของเซซิเลียทำให้อลาริครู้สึกราวกับมีหินก้อนใหญ่วางทับอกจนหายใจไม่ออก

เขาเม้มริมฝีปากแน่นและพูดอะไรไม่ออกไปเป็นนาน

เซซิเลียรออยู่ครู่หนึ่ง และเมื่อแน่ใจแล้วว่าเขาไม่มีอะไรจะพูดกับเธอ เธอก็หันหลังเดินจากไป

“เซซิเลีย” อลาริคเอ่ยเรียกเธอทันควันขณะมองแผ่นหลังของเธอ

เธอหยุดชะงักแล้วหันกลับม...