บทที่ 374 อย่าโทษฉันว่าไร้ความโหดร้าย

ดีแลนพูดไม่ออกเลย

คาร์ลอสเข้ามาประชิดใบหน้า จนแทบหายใจไม่ออก

คาร์ลอสไม่ได้สูงเท่านั้น แต่ตัวใหญ่เหมือนรถถัง ทำให้ดีแลนรู้สึกเหมือนแมลงตัวเล็กๆ

ดีแลนก้มหน้าพึมพำ "ผมแค่พูดในนามตัวเองนะครับ"

คาร์ลอสเหยียดยิ้ม "นายคิดว่าตัวเองใหญ่พอจะมายืนคุยเรื่องนี้กับฉันเหรอ?"

ดีแลนพูดติดอ่าง "ผมไม่รู้ว่าพาร์คเ...