บทที่ 119

โดมินิก

ฉันอดยิ้มในใจไม่ได้ หลังจากที่นักสืบไรอันบอกว่าเขาจะมา ฉันรอจนกระทั่งเทียออกจากห้องไปแล้วโทรหาไคอัส บอกเขาว่าอย่าเล่าให้ใครฟัง แต่ให้ไปหาไอ้โง่สองคนนั้นแล้วยิงพวกมัน ไม่ใช่ให้ตาย แต่ให้พวกมันเข้าใจ ดูเหมือนไคอัสจะแม่นยำดี อาจจะจ้างไคอัสมาทำงานให้ฉันเลยก็ได้ เขาทำงานให้แซมอยู่แล้ว แรงจูงใจเพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ