บท 682

"แม่เจ้า! ตกใจแทบตายแล้วเนี่ย"

เมื่อวิ่งออกมาจากทางเดินที่นำไปห้องน้ำ และได้กลับมาอยู่ท่ามกลางผู้คนนับพัน เฉินเสี่ยวที่หวาดกลัวจนตัวสั่นจึงหยุดฝีเท้า ยกมือตบหน้าอกน้อยๆ ที่ยังเต้นรัวไม่หยุด ก่อนจะหันกลับไปมองด้วยสีหน้าหวาดระแวง "ไอ้บ้านั่น ไม่ได้ตามมาใช่มั้ย?"

"ไม่... ไม่มี"

ฉีจวินถอนหายใจโล่งอก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ