บท 153

เขียวกิ่งค่อยๆถอดดอกโบตั๋นสีเขียวอ่อนออกจากชุดของหมู่ซัง กระซิบเบาๆว่า "องค์หญิงงดงามยิ่งนักวันนี้ บ่าวถึงกับตาค้างเลยเจ้าค่ะ"

หมู่ซังได้ยินแล้วยิ้ม เขียวกิ่งช่างไม่พลาดโอกาสที่จะพูดจาประจบประแจง แต่นางก็ชอบ นางจ้องมองกระจกทองเหลืองลายนูนดอกไม้ ในกระจกสะท้อนหญิงงามที่ยิ้มจนตาโค้งเป็นจันทร์เสี้ยว ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ