ยามรุ่งอรุณ

เมื่อแสงอาทิตย์ยามเช้าทอแสงขึ้น หมู่ซางลืมตาตื่น จักรพรรดิเฉิงประทับอยู่เคียงข้างเฝ้านาง สายตาทั้งสองประสานกัน แววตาที่เคยเร่าร้อนบัดนี้เหลือเพียงความเย็นชา ความหนาวเหน็บนี้แทรกซึมเข้าสู่ทุกอณูในร่างกาย เหลือเพียงร่างที่เย็นชาดุจซากไร้วิญญาณ

หมู่ซางเหม่อมองม่านสีเหลืองอำพันที่ห้อยระย...