บท 109

ความคิดเหล่านี้ รวมกับความรู้สึกจั๊กจี้ที่แล่นขึ้นมาจากน่อง ทำให้ร่างกายของเธอค่อยๆ มีปฏิกิริยาตอบสนอง ขาทั้งสองข้างอดไม่ได้ที่จะหุบเข้าหากัน ถูไถเบาๆ ไปมา

จางอี้ก็รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ บนสีหน้าของเธอ จึงยิ่งทำตัวไร้ยางอายมากขึ้น เขาขยับเก้าอี้เข้าไปข้างหน้าอีกนิด แล้วค่อยๆ เลื่อนนิ้ว...