บท 187

นางมองการเคลื่อนไหวทุกอิริยาบถของจางอี๋อย่างจริงจัง ดวงตางามไม่กะพริบแม้แต่น้อย ราวกับกลัวว่าจะพลาดรายละเอียดสำคัญ

แต่พลันสายตาของเธอก็เลื่อนไปจับที่ใบหน้าของจางอี๋ ซึ่งแม้จะไม่หล่อเหลาเท่าไร แต่กลับมีโครงหน้าที่คมชัด

ไม่คิดว่าเขาจะมีอีกด้านหนึ่งเป็นแบบนี้ สายตาของเซี่ยเมิ่งเมิ่งค่อยๆ อ่อนโยนลง คว...