บท 229

ชั่วขณะหนึ่ง อวี่เยาถึงกับลืมไปว่าตัวเองอยู่ที่ไหน เพียงอยากนอนในอ้อมกอดนี้ให้สบาย เพลิดเพลินกับความอบอุ่นอันหาได้ยากยิ่ง

"ป้าไม่ต้องกลัวนะครับ เดี๋ยวไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หลับตาแล้วกอดผมให้แน่นๆ!"

"อืม"

อวี่เยาตอบรับเสียงเบาอย่างว่าง่าย ค่อยๆ หลับตาลง จมดิ่งลงในความรู้สึกปลอดภัยอบอุ่นนี้อย่างสิ้น...