บท 289

ด้วยความคิดเช่นนี้ อวี่เหยาเปิดประตูห้องออก ทันใดนั้นศีรษะก็ห้อยต่ำลง สายตาเริ่มหลบเลี่ยง

"คุณมาแล้วนี่ นั่งตามสบายนะ อาหารยังไม่เสร็จ"

พูดจบ อวี่เหยาก็หันหลังกลับทันที เดินตรงไปยังห้องครัว ตลอดทั้งกระบวนการ สายตาไม่ได้สบกับจางอี้เลยแม้แต่น้อย ไม่เหลือบมองเขาแม้แต่แวบเดียว

เห็นเช่นนั้น จางอี้ถึงกับช...