บท 471

ความรู้สึกที่พองโตอยู่แล้วยิ่งขยายใหญ่ขึ้นอีกหลายส่วน เฉินไป่ชวงนั่งไม่ติดที่ ขณะเดียวกันหัวใจอันบอบบางที่ไม่เคยมีริ้วคลื่นมานานก็เต้นระรัวอย่างห้ามไม่อยู่

ในตอนนั้น ยามรักษาความปลอดภัยและพนักงานเสิร์ฟสังเกตเห็นสถานการณ์ทางนี้ จึงรีบวิ่งกรูกันมา

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินไป่ชวงกลั้นความอับอายและความขุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ