บท 486

ได้ยินคำนี้ ลี่เหม่ยหลิงหัวเราะเบาๆ พลางส่ายหน้า "ฉันว่าเสี่ยวอวี่เธอมึนไปแล้วหรือไง พวกเราสามคนจะไปเล่นไพ่ได้ยังไง ก็ต้องดื่มชากันสิ"

พูดจบ เธอก็ชี้ไปที่โต๊ะตรงข้าม "ฉันแก่กว่าเธอหน่อย เรียกเธอว่าเสี่ยวอี้ก็แล้วกันนะ นั่งสิ ไม่ต้องเกรงใจ"

จางอี้รีบนั่งลงพร้อมรอยยิ้ม แน่นอนว่าเขาไม่ได้นั่งชิดติดจา...