บท 511

"ไอ้เด็กเวร คิดถึงพี่บ้างไหม?"

ยู่เฟยกระซิบถามเสียงเบา ทั้งตัวแทบจะห้อยติดกับจางอี้เหมือนหมีโคอาล่า

เธอซบศีรษะแนบชิดกับอกกำยำของจางอี้ ฟังเสียงหัวใจที่เต้นแรง

แม้ดวงตางามจะปิดสนิท แต่ขนตางอนยาวที่สั่นไหวเป็นระยะกลับทรยศความไม่สงบในใจของเธอในตอนนี้

ใช่แล้ว เธอตื่นเต้นอยู่เล็กน้อย

ในที่สุดคนที่คิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ