บท 671

เธอรู้สึกตื่นเต้นยินดีอย่างมาก หันหลังคุกเข่ารอด้วยความเป็นธรรมชาติ ราวกับผืนดินที่แห้งผากกำลังรอคอยสายฝนชโลมและโอบกอด ตอนนั้นเจ้าหานก็เรียกเธออย่างออดอ้อนว่า "ที่รัก"

เสียงนั้นฟังดูเร่งร้อนและเปี่ยมด้วยความปรารถนาในความรู้สึกของจางอี้ เขาค่อยๆ สัมผัสไล้ไปตามร่างกายเธอก่อนจะแทรกตัวเข้าไปอย่างรุนแรง...