บท 869

"ว้าว! ของโปรดฉันเลย!" คีคีแทบจะกระโดดลงจากรถ แล้วดึงมือเจ้าวิ่นวิ่งไปทันที

"ขอโทษนะคะโค้ช หอพักพวกเราอยู่ด้านหลังนี่เอง ส่งแค่นี้ก็พอแล้วค่ะ!" อวี่จิงจิงมองเจ้าวิ่นกับคีคีที่วิ่งไปแล้ว พูดขอโทษ

พูดตามตรง จางอี้ยังรู้สึกอาลัยอาวรณ์อยู่บ้าง

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะโค้ช! พวกเราจะมาขอซ้อมขับรถกับคุณเร็วๆ นี้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ