บท 956

"ขอบคุณมากค่ะ!" ในใจของหวังย่า ความรู้สึกยังคงปั่นป่วน แต่คำพูดที่เอ่ยออกมายังคงเรียบเฉย "เสื้อผ้า ฉันจะเอามาคืนคุณคราวหน้านะคะ!"

"ไม่ต้องๆ" จางอี้ยิ้ม "ให้คุณเลย!"

"งั้นยิ่งต้องคืนให้คุณสิคะ!" หวังย่าหันกลับมามองจางอี้พร้อมรอยยิ้มที่แฝงความหมายลึกซึ้ง ก่อนจะเดินจากไปอย่างสง่างามแต่รวดเร็ว

ทิ้งให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ