บท 78

ความเร็วของน้าสาวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เธอรูดมือไปมาพลางกระซิบข้างหูผม "อาหลง ที่จริงน้าคิดถึงเธอเป็นผู้ชายของน้ามานานแล้ว ถ้าเป็นไปได้ น้าอยากแต่งงานกับเธอจริงๆ" "อาหลง เส้นทางโลกภายนอกนั้นไกลเกินไป น้าไปไม่ถึงหรอก น้าแค่อยากซุกตัวในอ้อมกอดเธอ เฝ้าประตูหัวใจเธอ มองสายฝนตกพลางคิดถึงเธอ"

"อาหลง ทำไมเธอต้...