บท 157

สุเฉิงซุกตัวในอ้อมกอดของเขา สะอื้นไห้ไม่หยุด

วันนี้เป็นครั้งที่สองแล้วที่เธอซบอยู่ในอ้อมอกของเขา แต่สุเฉิงก็ไม่สนใจอะไรมากนักแล้ว

เธอเพียงแค่ต้องการที่พึ่งพิง สถานที่ที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย

และเธอก็ไม่รู้ว่าทำไมไฟที่ลุกโชนในใจกลับเริ่มมอดลงเมื่อเธอกอดซวีเฟิงแน่น

ยิ่งเธอกอดแน่นเท่าไร ยิ่งแนบตัวชิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ