"ตั้งแต่นี้ไป เธอก็เป็นเธอ ฉันก็เป็นฉัน เราเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่เคยรู้จักกัน!" ชูเจิ้งพึมพำกับตัวเอง ในใจมีทั้งความสุขปนเปกับความไม่สบายใจอยู่บ้าง

ที่ว่าเขามีความสุขก็เพราะในที่สุดเขาก็หลุดพ้นจากความรู้สึกผิดที่มีต่อฉ่ายจื่อเยียน

แต่ที่ว่าเขาไม่สบายใจนั้นก็เพราะเรื่องน้องชายตัวน้อยของเขาต่างหาก...