บทที่ 224 คืนนี้เป็นเพียงพวกเราสองคน

"ฉันไม่ได้ห่วงเธอสักหน่อย" ลานเซลอตพึมพำพลางเบือนหน้าหนีจากเซซิเลีย เขากอดอกแน่น เสียงอู้อี้ลอดออกมา "เธอไม่รู้หรือไงว่าคริสโตเฟอร์มันร้ายกาจแค่ไหน"

แล้วเขาก็เหลือบมองอลาริคซึ่งนั่งทำหน้าเคร่งขรึมอยู่ ลานเซลอตเอ่ยถามอย่างลังเล "คุณเพอร์ซี่ครับ ช่วยพูดให้เธอเข้าใจหน่อยไม่ได้หรือครับ"

อลาริคไม่ได้ตอ...