บทที่ 231 การลักพาตัวสด

ตีสี่ ณ คฤหาสน์เวลส์

แสงจันทร์ซีดจางลอดผ่านหน้าต่างที่แกะสลักอย่างวิจิตร ทอดเงาตกกระทบเป็นลายพร้อยลงบนพื้น

แทมซินสะดุ้งตื่น แผ่นหลังชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อเย็น

ฝันร้ายอีกแล้ว

ในฝัน เธอยืนอยู่กลางห้องพิจารณาคดี ทุกคนชี้นิ้วมาที่เธอ ด่าทอสาปแช่ง "นังคนโกหก" "ลูกสาวนักพนัน" "นังคนทำลายครอบครัว"

แทมซิน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ