บทที่ 271 ฉันเหนื่อย

เวลาบ่ายสามโมงครึ่ง ในที่สุดดวงอาทิตย์ก็ส่องแสงผ่านหมู่เมฆลงมากระทบรถเก๋งสีดำคันหนึ่งที่จอดอยู่ริมถนน

อิซาเบลลาเอนหลังพิงเบาะ สายตาของเธอสงบนิ่งขณะมองทิวทัศน์ที่เคลื่อนผ่านไปอย่างรวดเร็วอยู่นอกหน้าต่าง ดวงตาของเธอทอดต่ำลงเล็กน้อย จมอยู่ในภวังค์ความคิด

"เธอไม่คิดว่าเรื่องเกิดใหม่นั่นมันฟังดูเหลือเชื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ