บท 1085

บทที่ 1085 เธอก็กลับไปไหว้บรรพบุรุษด้วยสิ

ฮั่วหลิงชำเลืองมองลี่เป่ยเฉินอย่างรวดเร็ว——

ริมฝีปากบางของชายหนุ่มเม้มแน่น ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง มือใหญ่กุมข้อมือเล็กของเวินหนิง ออกแรงหนักเล็กน้อย เขามองจ้องดวงตาที่ฉลาดเฉลียวของเธอ เลือกที่จะพูดอย่างตรงไปตรงมา “หนิงหนิง ฉันจะบอกความจริงอย่างหนึ่งให้เธอรู...