บท 1215

บทที่ 1215 ทิ้งฟางอิ๋งไว้ดูแลซือซิวหย่วน

ลำคอของฟางอิ๋งพลันบีบรัดแน่นราวกับถูกเชือกรัดจนหายใจไม่ออก

เธอมองเด็กหญิงตัวน้อยคนนั้นเขม็งจนแทบจะทะลุ ความสงสัยนับพันผุดขึ้นในหัว เธอเงยหน้าขึ้นอย่างตื่นตระหนกเพื่อมองหาเวินหนิง ต้องการจะถามอะไรบางอย่าง “พี่คะ…”

ในขณะนั้น เวินหนิงกำลังรีบจับชีพจรให้ซือซิว...