บท 1310

บทที่ 1310 กู้จิ้นถิงถูกตี

จูเหยาเหยาเงียบไปครู่หนึ่ง เดินเป็นเพื่อนเธอไปได้ระยะหนึ่งแล้วก็เอ่ยปากอย่างลังเล “หนิงหนิง… เธอรู้สึกห่างเหินกับเด็กน้อยอยู่หน่อยๆ หรือเปล่า?”

พอเธอพูดคำนี้ออกมา เวินหนิงก็รู้ทันทีว่าเป็นการหยั่งเชิง

เธอหันกลับไปมองเพื่อนสนิท เห็นแววตากังวลของอีกฝ่าย เวินหนิงยิ้มบางๆ “...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ