บท 168

บทที่ 168 ไม่อาจอยู่ร่วมโลก

ลี่เป่ยเฉินจ้องมองเธอ ใบหน้าเล็กๆ ที่เคยทำให้เขาหลงใหล บัดนี้กลับกรีดแทงหัวใจเขาจนเป็นรูเลือดไหล ความเจ็บปวดนี้บางทีอาจไม่อาจรักษาให้หายได้ตลอดชีวิต

เมื่อใจว่างเปล่า ก็แข็งกระด้างขึ้น เย็นชาแข็งกร้าวดุจศิลาที่ถูกลมกรีดกระดูกพัดผ่าน "แม่กลายเป็นเหมือนคนตายทั้งเป็น ทั้งหมดเ...