บท 238

บทที่ 238 ลี่เป่ยเฉินตามมา

เมื่อศีรษะกระแทกกับก้อนหิน ตอนที่เธอขยับตัวไม่ได้อีกต่อไป ท่าทางที่สิ้นหวังอยากจะหนี ทำให้นักเลงพวกนั้นลังเลเล็กน้อย ขู่ด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เด็กคนนี้ดูแล้วยังไม่ถึงกิโล คงไม่รอดหรอก! พวกแกต้องตาย แกยอมรับชะตากรรมเถอะ ฉันยังจะไว้ชีวิตพวกแกทั้งสองให้ศพสวย”

เวินหนิงแค่นย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ